Why?
Een muzieknummer dat een behoorlijke stempel op onze emoties heeft gezet de laatste jaren is Why van Enigma. Dat ‘waarom’ speelt de laatste tijd veel door mijn hoofd, vooral vanwege dat wat er op de wereld allemaal plaatsvindt.
Ik ben zelf van net na de oorlog, hopelijk blijft vooral dat ‘na’ toepasbaar. Van Cuba crisis tot gedonder in Suez en van koude oorlogen in verschillende landen zijn in mijn leven gepasseerd. Natuurlijk waren er in die tijd ook dingen die beter waren, je fiets hoefde niet op slot en zelfs sigarettenautomaten konden veilig aan de muur, zelfs in achterafstraatjes, hangen.
Er waren wel (natuur) rampen, zoals de watersnood, vulkanen die uitbarsten en ook vliegtuigen die verongelukten. De grote LPG ontploffing nabij een camping in El Fata ben ik ook nog niet vergeten, maar zoveel ellende als nu heb ik nog niet meegemaakt op moeder aarde. Zeven miljard mensen op een grote bol die we aarde noemen, evenveel eigen meningen die heel vaak niet van elkaar gerespecteerd worden.
Er zijn op deze aarde ook veel geloofsovertuigingen, waarbij verreweg de meesten geloven in dezelfde God. Grappig is dat we wel de uitdrukking kennen en begrijpen; ‘er leiden vele wegen naar Rome’ maar zelden hoor je zeggen dat er ook vele wegen naar God leiden. Net zoals je via vele wegen naar Rome kunt en ook maakt het niet uit hoe je gaat, per fiets, vliegtuig, auto of te voet, je komt er uiteindelijk een keer.
Vele gelovigen zouden dus, ondanks de verschillen in de keuze van weg of voertuig, elkaar horen te begrijpen, eigenlijk zijn het immers gelijkgestemden toch? Maar goed, desondanks is het het geloof dat voor een exodus zorgt van mensen die moeten vluchten vanwege de geloofsovertuiging van andere mensen. Ik heb met natte ogen zitten kijken naar vluchtelingen die smekend aan land kwamen, zij waren nog de meest gelukkigen, want velen kwamen nooit meer aan land.
Enerzijds maak ik me zorgen over die vluchtelingen maar ook over de gevolgen voor de landen die ze moeten opvangen, het is als een te snelle groei van de bevolking, dat kan dramatisch verlopen. Anderzijds kun je ook stellen dat een heel stadion vol mensen er best bij kan, we zullen alleen creatief moeten omgaan met de middelen en (woon) ruimte.
De 3-jarige Aylan Kurdi werd postuum wereldberoemd, hij spoelde verdronken aan op het strand en werd hierdoor het symbool voor de ellende, het kwade en het goede verenigd in een foto. Het kwade mag duidelijk zijn, kinderen horen niet te sterven, het goede van de foto is dat wij mensen op een keiharde wijze worden geconfronteerd met het echte leed dat er is, soms bagatelliseerden we dat nog wel eens.
Deze vluchtelingen zijn niet gekomen omdat ze hopen in een Luilekkerland te kunnen gaan wonen, deze mensen zijn gevlucht om te kunnen blijven leven, al hebben ze daar vrijwel alles voor achter moeten laten. Wij maken ons zorgen als een kind een knuffel is kwijtgeraakt, de kinderen van de vluchtelingen hebben niet eens een zakdoek en vaak missen ze hun ouders, broertjes of zusjes, die helaas de oversteek niet haalden.
Triest allemaal, je vraagt je telkens af; waarom? Wat hebben ze gedaan dat ze dit verdienen, het zijn toch mensen die op dezelfde planeet wonen dan wij? Ik zou God willen vragen: Why?
Reacties: jk@ hoogvliet.org